[SF/NC] DESIRE BNYOUNG CUT 1 : TOILET

Chapter 1 : TOILET

จินยองทำหน้าช็อคแบบสุดๆ อะไร แจบอม แจบอมรู้ได้ยังไง!

แต่เขาพยายามจะเก็บอาการและโกหก

“นายพูดกล่าวหางี้ได้ไง ฉันมาเข้าห้องน้ำ”

“เข้าห้องน้ำบ่อยจัง เห็นเข้าแทบจะทุกวัน”

“ทุกวันบ้าไร! ก็ฉันมาเข้า...อุ้บ”

แจบอมเอามือปิดปากจินยองไว้ทำให้จินยองพูดไม่ได้

“เสียงดังจัง อยากให้คนอื่นรู้ด้วยเหรอ” แจบอมเตือนแต่น้ำเสียงค่อนข้างมีเลศนัย

“อื้อๆ” จินยองปฏิเสธแต่พูดไม่ได้

แจบอมเลยเอามือออกจากปาก แล้วเลื่อนมือลงไปปลดเข็มขัดของจินยองด้วยมือข้างเดียว จินยองตกใจกับการกระทำของแจบอมเลยพยายามขัดขืน แต่ถูกล็อคมือเอาไว้จึงไม่สามารถทำอะไรได้ ด้วยมือที่ว่องไวของแจบอมสามารถรูดซิปกางเกงนักเรียนสีดำได้ จนสัมผัสได้ถึงความคับแน่นที่อยู่ภายใต้อันเดอร์แวร์สีขาวของจินยอง

“นายจะทำอะไร!” จินยองตาโตพูดเล็ดลอดผ่านไรฟัน แต่แจบอมตอบคำถามเขาด้วยการประกบริมฝีปากไป จินยองตกใจจนต้องหลับตาหนี แต่เขาพยายามขัดขืนด้วยการยกแขนเพื่อสะบัดให้หลุด แจบอมใช้แรงในการล็อคมือจินยองไว้แรงขึ้น และบดเบียดริมฝีปากมากขึ้นไปอีก อีกมือที่ว่างจึงล้วงเข้าไปข้างในของจินยอง ใช้นิ้วโป้งเกลี่ยวนที่ส่วนหัวของแก่นกายจินยองเบาๆเพื่อเป็นการทักทาย สัมผัสจากมือแจบอมที่โดนส่วนนั้นของเขาทำให้เขาร่างกายร้อนแทบหลอมละลาย ไม่มีเรี่ยวแรงตอบโต้กับการกระทำนั้นเลย แจบอมใช้มือนั้นรั้งอันเดอร์แวร์ออกมาเพื่อที่จะล้วงแก่นกายขนาดพอดีมือให้ออกมาได้สะดวก

สะดวกที่เขาจะช่วยให้จินยองเสร็จ “ความต้องการ”

แจบอมชักรูดแก่นกายของจินยองโดยที่ริมฝีปากของเขาดูดดึงกับริมฝีปากนิ่มนั้นอยู่เพื่อไม่ให้จินยองโวยวาย จินยองทำได้แต่ครางอื้ออึงในลำคอเพราะถูกปิดปากด้วยการจูบแบบนี้ จินยองรู้สึกเสียวมากถึงมากที่สุดกับการกระทำแบบนี้ เพราะเขาไม่เคยถูกสัมผัสจากมือคนอื่นแบบนี้!

แจบอมชักรูดแก่นกายไปซักพักก็หยุดลงพร้อมถอนปากออกมามองหน้าจินยองที่ตอนนี้มีอาการหอบเพราะหายใจไม่ทัน

“ต่อไปนี้ห้ามส่งเสียงนะ”

ยังไม่ทันที่จินยองจะพูดหรือถามอะไร แจบอมปล่อยมือที่ล็อคมือจินยองไว้ แล้วลงไปนั่งคุกเข่า ดึงรั้งอันเดอร์แวร์สีขาวให้ลงมาอีก แล้วใช้ปากครอบงำแก่นกายนั้นเข้าไป

“ฮื้อออออ.... อย่า!”

จินยองร้องห้ามออกมา แต่แจบอมผงกหัวเข้าออกช้าๆแล้วถอยออกมา เล็มเลียตามลำของแก่นกายขนาดพอดีของจินยอง แล้วก็ชักรูดแก่นกายนั้นด้วยปากของแจบอมแทนมือของเขา

จินยองอยากร้องครางและร้องห้ามแบบดังๆ แต่ก็ทำได้แค่กลั้นเสียงนั้นเอาไว้ จินยองรู้สึกเหมือนจะหลอมละลายจนรู้สึกทรงตัวไม่อยู่ มือบางนั้นเลยเลื่อนไปขยุ้มกลุ่มผมดำของคนที่คุกเข่าไว้เพื่อยึดให้เขายังทรงตัวและรับรู้กับความเสียวซ่านจากการกระทำของแจบอม

“ฮื้อออ อืออออ อึกกก อืมมมมมม” จินยองบิดเร้าและต้องกลั้นเสียงครางไว้เพื่อไม่ให้ใครได้ยิน สวนทางกลับการกระทำที่แจบอมทำอยู่ตอนนี้ ที่กำลังโลมเลียแก่นกายตามความยาวทั้งหมด ถอยหน้าออกมาดูดรั้งส่วนหัวของแก่นกายที่กำลังมีน้ำปริ่มออกมา

ไม่ เขาไม่ไหวแล้ว เขาจะปล่อยในปากคนอื่นไม่ได้!

จินยองเลยพยายามตั้งสติและใช้เรี่ยวแรงผลักแจบอมให้ออกไป แต่แจบอมกลับดูดรั้งแก่นกายของเขามาขึ้น จนจินยองต้องใช้แรงที่มีผลักแจบอมให้ลงไปนั่ง แล้วผละตัวเองออกมาชักรูดเองจนปลดปล่อยออกมาจนหมด

“แฮ่ก แฮ่ก”

จินยองเหนื่อยหอบเหมือนไปวิ่งรอบโรงเรียน 10 รอบ ร่างกายจากที่ร้อนอยู่แล้วกลับระอุอยู่ข้างในพร้อมเหงื่อที่ออกมา จินยองยืนพิงกับผนังห้องน้ำแล้วเอามือทาบหัวใจตัวเองเพื่อควบคุมการหายใจให้เป็นปกติ

เขา ไม่เคยเจออะไรแบบนี้...

ทำไม แจบอมทำแบบนี้ทำไม...!

“ใส่กางเกงสิ เอามาชี้หน้าฉันอยู่ได้” แจบอมพูดเหมือนเป็นเรื่องตลก แล้วแจบอมก็ก้มลงดูที่พื้นผ่านช่องประตูที่ว่างว่ามีคนอยู่ข้างนอกมั้ย แจบอมเห็นว่าไม่มีเลยลุกขึ้นยืนเปิดประตูออกไป จินยองเลยต้องรีบไปล็อคประตูไว้เหมือนเดิม แล้วจินยองก็รีบจัดการทำความสะอาดแก่นกายตัวเองและทำความสะอาดพื้นอีกรอบ ใส่เสื้อผ้าจัดแจงให้เหมือนเดิมและปกติสุด 



มีต่อที่เด็กดีนะคะ :)

กลับเด็กดี >>> https://writer.dek-d.com/dek-d/writer/viewlongc.php?id=1723800&chapter=2