[SF/NC] DESIRE BNYOUNG CUT 9 : ฺCAR (PART 1)

จินยองรูดซิปออกช้าๆ นวดคลึงแก่นกายที่คับแน่นในกางเกงนั้น แม้มือนิ่มๆจะนวดคลึงให้เขาอยู่ เขาก็ยังสามารถขับรถได้ จินยองนวดคลึงจนรู้สึกพอใจ พยายามถอดให้ออกมา โดยแจบอมก็ยกสะโพกขึ้นเล็กน้อยจนจินยองควักแก่นกายใหญ่ออกมารับอากาศเย็นในรถ แต่แก่นกายในมือเล็กนั้นไม่ได้เย็นตามเลย จินยองนวดคลึงตามความยาว ใช้นิ้วหัวแม่โป้งวนไล้ตรงส่วนหัว แล้วจินยองก็นึกขึ้นได้

จินยองยกแก้วน้ำแล้วเปิดฝา ข้างในมีน้ำแข็งที่เหลือจากที่สั่งน้ำเย็นไป จินยองอมน้ำแข็งไว้ในปากซักพัก มืออีกข้างยังวนไล้ส่วนหัวเบาๆให้ จินยองรู้สึกลิ้นและในโพรงปากเย็นจากน้ำแข็งแล้ว จินยองจึงก้มลงมาใช้ปากครอบงำส่วนหัวก่อน จูบทักทายและครอบลงอีกจนสุดตามความยาวเกือบถึงคอหอย จินยองใช้ลิ้นละเลงเล่นภายในโพรงปากที่มีแก่นกายใหญ่คับปากอยู่ จินยองรูดออกมาช้าๆ จนแก่นกายออกมาจากโพรงปากหมดแล้ว จินยองใช้ลิ้นแลบเลียตามความยาวของลำแก่นกาย ดูดเม้มเล็กน้อยเพื่อให้รู้สึกเสียวจนแจบอมร้องซี้ดออกมา

"ซื้ดดดด อ่าาา จินยอง นาย...ดีมาก"

แจบอมเอ่ยชม ยกมือข้างนึงที่ไม่ได้จับพวงมาลัยขึ้นมาลูบกลุ่มผมนิ่มที่ยังทำให้เขาแบบนั้น แล้วจินยองก็เปลี่ยนเป็นดูดอมสลับกับชักรูดด้วยริมฝีปากที่เจ่อจนแจบอมต้องขยับสะโพกเล็กน้อยเพราะความเสียวจนแจบอมรู้สึกทนไม่ไหวแล้ว



"จินยอง อ่า นาย..."

จินยองทำแจบอมแทบบ้า ความเย็นในโพรงปากบวกกับการดูดรั้ง ก้มลงมาเหลือบมองมาเห็นสายตาที่หลับพริ้ม ดื่มด่ำกับแก่นกายของเขา มันทำให้เขาเสียวมากถึงมากที่สุดจนมันจะมีผลต่อการขับรถของเขาแล้ว แต่เขาต้องตั้งสติ...

เขาไม่คิดว่าจินยองจะเก่งและทำแบบนี้ เขาคิดว่าจะทำเหมือนที่ผ่านมาทั่วไป...

จินยองดูดรั้งเร็วขึ้นแล้วปล่อยออก เกิดเสียงระหว่างน้ำลายจากการดูดดึงแก่นกายที่ตอนนี้อุ่นร้อนคับปากจินยองจนเริ่มส่วนหัวนั้นเริ่มมีน้ำปริ่มออกมา แจบอมรู้สึกไม่ไหวแล้ว...

"จินยอง ฉัน จะปล่อยแล้ว ออกก่อน เอาทิชชู่มา"

แจบอมสั่ง เพราะเขาไม่อยากปล่อยในปากจินยองเพราะเดี๋ยวมันจะเลอะ แต่จินยองกลับไม่ฟัง กลับรูดรั้งเร็วขึ้น เกิดเสียงจ๊วบจ๊าบน่าอายจนแจบอมจะอดทนไม่ได้แล้ว แจบอมเลยรีบเบี่ยงรถมาจอดข้างทางเพื่อจัดการตนเองตอนนี้

"จินยอง ออกก่อน พอแล้ว"

แจบอมพยายามดันหัวออก แต่จินยองกลับอมคาไว้ไม่ยอมปล่อย แจบอมไม่สามารถทนได้อีกต่อไป ผ่อนลมหายใจออกมา จับต้นคอจินยองไว้ ร่างกายกระตุกเกร็งและปลดปล่อยอัดเต็มโพรงปากนั้นๆที่รองรับได้ไม่มากจนมันไหลย้อนออกมา จินยองพยายามกลืนสิ่งอัดฉีดเข้ามา แต่แจบอมรีบผลักจินยองออก รั้งลำคอยกขึ้นมาให้รับกับจูบเขาเพื่อแบ่งน้ำขาวขุ่นจากตัวเขา แจบอมพยายามใช้ลิ้นกวาดต้อนในโพรงปากให้หมดจนจินยองต้องตีไหล่แจบอมเพราะหายใจไม่ทัน

น้ำสีขาวขุ่นไหลเลอะมุมปากจินยองเล็กน้อย ปากเจ่อๆจากการดูดรั้ง ดวงตาฉ่ำน้ำที่จ้องมองเขาอย่างสงสัยกับจูบที่กระทันหันของแจบอมมันทำให้แจบอมจะเป็นบ้า จนอยากจะทำมากกว่านั้นแล้ว...

แต่ตอนนี้แจบอมต้องดูแลจินยองก่อน แจบอมรีบหาทิชชู่มาเช็ดปากจินยอง แล้วถึงค่อยมาเช็ดจัดการตัวเอง

"อย่ากลืนไปแบบนั้นอีกนะ" แจบอมเอ็ดดุ เขาไม่อยากให้จินยองมารับอะไรแบบนี้

"ไม่เป็นไรหรอก" จินยองพูดแล้วหยิบทิชชู่มาเช็ดทำความสะอาดให้แจบอมเช่นกัน รวมถึงตรงส่วนนั้นของแจบอมด้วย

"ทีหลังจะไม่ให้ทำแบบนี้อีกแล้ว ให้ตายเหอะจินยอง"

จินยองเงยมายิ้มให้ เหมือนไม่รับรู้กับสิ่งที่แจบอมรู้สึก แจบอมหมั่นเขี้ยวกับรอยยิ้มกวนนั้นจนต้องยกมือมาบีบแก้มให้หายหมั่นเขี้ยว ส่วนจินยองก็จัดการส่วนนั้นของแจบอมให้เรียบร้อย สวมใส่กลับเหมือนเดิม พอทุกอย่างเรียบร้อยแล้วแจบอมจึงขับรถต่อได้ตามปกติ




กลับเด็กดี >>> https://writer.dek-d.com/dek-d/writer/viewlongc.php?id=1723800&chapter=10