[SF/NC] DESIRE BNYOUNG CUT 9 : ฺCAR (PART 2)

"แจบอม อย่า อย่าพึ่ง..."

แจบอมไม่สนใจ มือใหญ่เริ่มซุกซนเข้าไปในเสื้อยืดแขนยาวที่จินยองใส่อยู่ ลากผ่านยอดอกนิ่ม สะกิดผ่านไปมาจนมันเริ่มแข็งเป็นไตสู้นิ้ว ปากของแจบอมไล้มาลงที่คอขาวพร้อมขบเม้มเบาๆเพื่อไม่ให้เกิดรอย

"ขอนะจินยอง"

เสียงคำขอปนหอบด้วยกามอารมณ์ของแจบอมทำให้จินยองไม่สามารถปฏิเสธได้ แจบอมจึงรุกล้ำมากขึ้น ดึงตัวจินยองให้มานั่งที่คร่อมที่ตักเขา พร้อมปรับเลื่อนเบาะถอยหลังให้กว้างขึ้นพอมีพื้นที่ ด้วยความรวดเร็วไปหมด ตัวจินยองก็มาอยู่บนตักแล้ว แจบอมเลิกเสื้อจินยองขึ้นพร้อมจู่โจมยอดอกสีอ่อนหรือลูกอมหวานๆสำหรับแจบอม ลงลิ้นละเลงยอดอกนั้นจนตุ่มไตแข็งๆเลื่อมน้ำลาย จินยองยกมือขึ้นมากอดคอแจบอมพร้อมแอ่นอกรับตามแรงดูดดึงของแจบอม ก้มลงมองปลายลิ้นที่กำลังละเลงยอดอกของเขาตอนนี้

ไม่ว่าอะไรที่มาจากแจบอม มันทำให้เขาใจเต้นเสมอ

แม้เขารู้สึกว่าอาการ "ต้องการ" ของเขามันดีขึ้น ร่างกายเริ่มไม่ร้อนรุ่ม ใจเต้นเร็ว หรือเริ่มหอบ

แต่ต่อจากนี้อาการเหล่านี้จะมาจาก...

กามอารมณ์ในความรักของเขาทั้งสอง

"แต่...เดี๋ยว เดี๋ยวก่อนแจบอม

จินยองดันแจบอมให้ผละออกไป

"จะ .... ตรงนี้เหรอ" จินยองพูดอย่างเขินอาย

แจบอมไม่ตอบ แต่กลับเลื่อนมือลงขยำสะโพกกลมแน่นเต็มมือเหมือนแกล้งพร้อมยกยิ้ม

"เปลี่ยนสถานที่กันบ้างไง"

"ไม่มีใครเห็นใช่มั้ย"

"ถึงมีฉันก็ไม่สนใจแล้ว"

แจบอมรั้งคอจินยองให้มารับกับริมฝีปากของเขา ดูดดึงปากอิ่มเพื่อให้เจ้าตัวโอนอ่อน ผละออกมาจ้องมอง

แล้วแจบอมถอดเสื้อยืดแขนยาวออกไปให้พ้นตัวจินยอง เลื่อนมือลงไปดึงรั้งกางเกงขาสั้นที่ใส่มาโดยจินยองกอดคอแจบอม ให้ความร่วมมือช่วยถอดกางเกงออกไปให้พ้นทาง ร่างขาวสว่างเปลือยบนร่างใหญ่ที่เสื้อผ้ายังอยู่ครบ แจบอมเลื่อนมือลงจับที่สะโพกแน่นอัตโนมัติพร้อมจูบรับกับปากอิ่ม มือจินยองเลื่อนขึ้นมาจับใบหน้าแจบอมไว้ เอียงหน้ารับกับจูบที่เริ่มร้อนแรงจนช่วงชิงลมหายใจไปหมดแล้ว

"อ๊ะ.."

ในขณะที่เรียวลิ้นเกี่ยวพันกันอยู่ แจบอมใช้ช่วงเวลานี้เลื่อนมือลงไปกดที่ช่องทางที่คุ้นเคยจนจินยองสะดุ้ง จินยองทำหน้าเจ็บปวดเล็กน้อยเมื่อแจบอมสอดนิ้วเข้ามืออีก

"อื้อ มัน เริ่มเจ็บ"

จินยองโน้มตัวลงมากอดคอแจบอมแน่น หน้าฝังอยู่ที่ซอกคอ แจบอมจึงลูบหลังเป็นการปลอบอย่างกับเด็กน้อย แจบอมเลยจับสะโพกจินยองให้ยกสูงขึ้น แล้วค่อยมาปลดกางเกงตัวเอง แต่จินยองรู้งานเลยเป็นหน้าที่จินยองที่ช่วยปลดออกมา เผยให้เห็นแก่นกายใหญ่ที่คุ้นเคย แล้วแจบอมจับกดตัวจินยองให้ค่อยๆกลืนกินตัวตนของเขา จินยองทำหน้าเจ็บเล็กน้อย แต่ก็ส่งเสียงครางในลำคอจนสามารถเข้าไปได้สำเร็จ

จินยองเลื่อนมาเป็นคล้องมือที่คอแจบอม หลับตาแล้วเริ่มขยับสะโพกช้าๆ สลับกับบดเบียดร่อนเอวใส่เข้าหาร่างใหญ่เพราะด้วยความที่มันคับแคบเลยไม่สามารถขยับแรงได้ จินยองปรือตาลงมามองแจบอมพอดีกับที่แจบอมกำลังจับจ้องมองใบหน้ายั่วยวนที่กำลังร่อนอยู่บนร่างเขาอยู่

"รักนะ"

แจบอมเอ่ยมาสั้นๆ จินยองพยักหน้ารับแล้วจูบกลับไป จินยองเริ่มอยากจะให้มันแรงกว่านี้ สะโพกแน่นนั้นจึงทำหน้าที่ตอบสนองต่อความคิดในใจที่เริ่มขยับแรงขึ้น แม้มันจะอึดอัดทั้งในช่องทางหรืออึดอัดที่อยู่ในรถ แต่มันก็ทำอะไรตอนนี้ไม่ได้

"อ๊ะๆ แจ แจบอม อื้อ"

จินยองขย่มลงบนตัวแจบอมพร้อมส่งเสียงครางที่น่าลุ่มหลง แจบอมมองจินยองไม่ลดละสายตา ร่างขาวที่บางกว่าเขาตอนนี้มันชวนน่ามองมากๆ

ปากอิ่มแดงที่เผยอส่งเสียงร้อง

อกและเอวบางที่เขาชอบ

สะโพกกลมแน่น...

เรือนร่างขาวที่สวยงาม

จินยอง คือที่สุดสำหรับเขาในตอนนี้...

แจบอมใช้มือข้างหนึ่งที่ว่างพยายามเปิดประตูออก จินยองเลยหยุดทำ มีสีหน้างงว่าแจบอมเปิดประตูทำไม แจบอมเลยจับตัวจินยองไว้ก่อน แล้วเลื่อนตัวออกไปยืนนอกรถ แจบอมให้จินยองก้มลงโก่งโค้งไปกับเบาะคนขับ รั้งขาเรียวให้มายืนข้างนอก จากนั้นแจบอมจับกดแก่นกายเข้าไปใหม่ในทันทีจนจินยองร้องคราง จับล็อคสะโพกบางแล้วขยับจนเป็นความถี่รัว เสียงเนื้อกระทบกันดังลั่นในความมืดมิดแบบไม่เกรงใจ

"อ๊าๆๆ แจ แจบอม"

"ฮึ่มมมม"

เสียงครางลั่นปนเสียงครางในลำคอดังสลับจนตอนนี้จินยองเริ่มจะไม่ไหว ร่างกายกระตุกเกร็งจนปลดปล่อยออกมาเลอะเต็มเบาะ น้ำขาวขุ่นกระจายเป็นคราบทั่วเบาะรถ แจบอมเห็นจินยองถึงฝั่งแล้วเลยขยับช้าๆจนถอนออกมา

แต่แจบอมยังไม่ถึง...

แจบอมหอบเล็กน้อยจากการขยับถี่รัว บวกกับความอึดอัดแน่นแก่นกายที่ยังไม่ได้รับการปลดปล่อย แจบอมเห็นจินยองคงเหนื่อยสลบไปคาเบาะแล้วเลยไม่อยากจะให้ต้องมาช่วย เลยไปยืนพิงกับประตูรถข้างๆ ใช้มือรูดรั้งของตัวเองเพื่อเร่งให้ปลดปล่อยออกมาแบบไม่อาย

"แจบอม..."

เสียงเรียกเบาๆจากจินยองทำให้แจบอมหันมา จินยองลุกออกมาดึงรั้งสะโพกสอบของแจบอมให้เขาหาตัวเขาทันที จินยองนั่งลงกับที่เบาะคนขับ ก้มลงให้ระดับหน้าอยู่จุดเดียวท่อนเนื้อที่แข็งแน่นใกล้จะปลดปล่อย

แจบอมทำให้เขาถึงจุดนั้นอย่างสุดยอด...

เขาเลยต้องทำให้แจบอมถึงด้วยเช่นกัน

จินยองดูดรั้งแก่นกายตั้งแต่ส่วนหัว แล้วครอบงำเข้าไปในโพรงปากเท่าที่ได้ เพราะขนาดใหญ่กว่าปากเขาจะครอบหมด ดูดรั้งรุนแรงจนเกิดเสียงน้ำลายคล้ายกับกำลังกินไอติมรสโปรด จินยองผละปากออกมาทำให้ริมฝีปากแดงเจ่อ น้ำใสๆคลอริมฝีปากเล็กน้อยจนแจบอมอยากจะดูดกลืนแทนให้

จากนั้นจินยองใช้มือรูดรั้งเร่งให้ปลดปล่อย จับแก่นกายมาแนบแก้มนุ่มตัวเองแล้วก็หยอกล้อจูบเบาๆบนส่วนหัวและรอยแยกของตรงนั้น จินยองเก่งในเรื่องแบบนี้มากๆ ทั้งสัมผัส ทั้งสายตาที่ช้อนขึ้นมามอง แจบอมจับกลุ่มผมนิ่มพร้อมลูบเบาๆอย่างเอ็นดู จินยองกลับครอบงำแล้วดูดรั้งด้วยปากเข้าออกอีกครั้งจนในที่สุดแจบอมก็กระตุกเกร็ง ปลดปล่อยเข้าเต็มโพรงปากจนล้นออกมา

แจบอมดึงตัวจินยองขึ้นมาเพื่อแบ่งรับจนหมดเกลี้ยง ความคาวและความเหนอะหนะถูกลืมไปทันทีเพราะแจบอมป้อนจูบที่แสนหวานและอ่อนโยนเป็นการทิ้งท้าย

และเป็นการขอบคุณด้วยความรัก ที่ยังมีจินยองอยู่กับเขาในตอนนี้...




กลับเด็กดี >>> https://writer.dek-d.com/dek-d/writer/viewlongc.php?id=1723800&chapter=10