[SF/NC] DESIRE BNYOUNG CUT 5 : HOME

ความต้องการของเขามันมากขึ้นแล้ว อยากจะไปสัมผัสส่วนนั้นแล้ว…

“ละ หลับตาก่อน” จินยองเอ่ยออกมาเบาๆ

“อืม” แจบอมหลับตาตามที่จินยองว่า

“ห้ามลืมตานะ” จินยองพูดด้วยน้ำเสียงอายๆที่แจบอมฟังก็รู้ จึงทำเพียงตอบรับและยิ้มน้อยๆ

“อืม”

จินยองดูว่าแจบอมหลับตาสนิทแล้ว จินยองพรูลมหายใจออกมาและยังสับสนเล็กน้อยว่าจะทำตรงนี้จริงๆใช่มั้ย แต่ความต้องการในร่างกายที่พลุ่งพล่านเกินจะควบคุมแล้ว จินยองเลยปรับท่านั่งบนตักแจบอมให้นั่งสบาย เอาหลังชิดแผ่นอกกว้างนั้น เอนไหลลงมาเล็กน้อย แจบอมตอนนี้โอบรัดเอวจินยองหลวมๆไว้เพื่อให้จินยองทำสะดวก

จินยองเริ่มหายใจหอบแรงกับความตื่นเต้นที่เขามาทำอะไรแบบนี้ จินยองรูดซิปกางเกงนักเรียนตัวเองออก นวดคลึงแก่นกายตามขนาดภายใต้ร่มผ้าสีขาวนั้น แล้วค่อยๆควักออกมา เริ่มชักรูดช้าๆแล้วปรับให้เร็วขึ้น

“ฮื้อออ ฮื้มมม อ่าาา”

จินยองหลับตาแล้วครางออกมาเล็กน้อย แจบอมยังคงรักษาสัญญาไว้ว่าจะไม่ลืมตา ได้แค่ฟังเสียง ส่วนจินยองอยู่ในภาวะห้วงอารมณ์ความต้องการสูง เวลาเขาช่วยตัวเองเขาก็จะครางออกมา

แล้วคนที่กระตุ้นอารมณ์เขา ทำให้เขาต้องการ ทำให้เขาอยาก...

“อื้อออออ แจ....แจบอม ยะ...อยาก อื้อออออ”

แจบอมเผลอลืมตาขึ้นมามองใบหน้าที่กำลังซบที่ซอกคอเขาอยู่ หลับตาเผลอครางชื่อเขาออกมา

“ว่าไง”

แจบอมพูดเสียงเบาถามกลับไป จินยองเริ่มชักรูดเร็วขึ้น บิดตัวเองเหมือนกำลังใกล้เสร็จแล้ว

“สอด อยาก...อยากสอด”

จินยองดูเหมือนหลับตาพร่ำเพ้อออกมา สิ่งที่พูดคือความต้องการลึกๆในใจตอนนี้ที่อยากทำ มือข้างที่ว่างของจินยองเริ่มลูบไล้ร่างกายตัวเอง อ้าขาตัวเองเล็กน้อยแล้วไล่ไปยังช่องทางสีอ่อนตัวเองลูบวนไล้ไปมา

“ฉัน...ฉันไม่กล้าสอดเอง” จินยองลืมตาพูดด้วยน้ำเสียงแหบพร่าปนหอบเล็กน้อยแต่มันปลุกอารมณ์แจบอมมากๆ มืออีกมือของจินยยังคงชักรูดทำหน้าที่นั้นต่อไป

“สอดให้มั้ย”

“อะ อืมมมม” จินยองหลับตาพยักหน้า สุดท้ายแล้วแจบอมก็ต้องช่วยอยู่ดี แต่เขาเต็มใจเสมอ แจบอมใช้นิ้ว 2 นิ้วตัวเองมาจับที่ปากจินยอง จินยองที่หลับตาอยู่แต่รู้งานอ้าปากออกแล้วดูดดึง ชะโลมน้ำลายตัวที่นิ้วยาวนั้น ลิ้นเล็กที่โลมเลียไปมาทำให้แจบอมรู้สึกว่าจินยองนั้นก็ไม่ธรรมดาเช่นกัน แจบอมรู้สึกว่าโอเคแล้วเลยถอนออกมาแล้วใช้นิ้วที่ชุ่มน้ำลายไปลูบวนช่องทางนั้นแล้วค่อยๆสอดนิ้วเข้าไปทีละนิ้ว ขยับเข้าออกไปมาจนเข้าไปทั้งสองนิ้ว แจบอมควานหาจุดกระสันเจอทำให้จินยองบิดเร้าและในที่สุดก็ปลดปล่อยออกมา จินยองลืมตาขึ้นมา หายใจหอบแรงพิงอกแกร่งนั้นและมีเหงื่อออกมาทั่วร่างกาย

“อยากลองใช้ของเล่นมั้ยจินยอง”

แจบอมพูดกระซิบข้างหู ใช้จมูกโด่งกดลงไปที่แก้มขาวที่เห่อร้อนจนมันแดงในตอนนี้ จินยองไม่ตอบเพราะเขารู้สึกเหนื่อยอยู่ สมองไม่ตอบสิ่งใดๆ

“ไม่ตอบถือว่าลองนะ”

แจบอมโอบรัดจินยองไว้อยู่แล้วพยายามเขยิบตัวเองไปเอาของเล่นที่วางอยู่บนโต๊ะมา แจบอมหยิบมาอย่างชั่งใจว่าจะใช้มันดีมั้ย เพราะเห็นคนตรงหน้ายังดูเหนื่อยอยู่เลย

“ลองดู”

จินยองเอ่ยออกมาเบาๆ แจบอมเลยเอียงหัวเข้าไปใกล้เพื่อฟังให้กว่านี้

“เผื่อวันข้างหน้าเจอของจริงจะได้ไม่กลัว”

แจบอมเอ็นดูกับคำตอบจินยอง กดจมูกบนหน้าผากนั้นแทนคำตกลง แจบอมเปิดกล่องออกมาในกล่องนั้นมีเจลที่แถมติดมาให้ แจบอมเลยแกะชโลมลงที่ของเล่นนั้นให้ทั่ว แล้วพร้อมไปจ่อที่ช่องทางของจินยอง

“จินยอง อ้าขากว้างๆ”

แจบอมวางของเล่นลงก่อนแล้วจับตัวจินยองนั่งในท่าที่ต้องการ แจบอมให้ตัวจินยองพิงอกเขาไว้ รั้งขาพับทั้งสองข้างให้ตั้งสูงแล้วแยกขาทั้งสองข้างออกกว้างเผยให้เห็นช่องทางที่เตรียมพร้อมไว้แล้ว แจบอมค่อยๆใช้ของเล่นนั้นไปจ่อที่ช่องทางนั้น

"เจ็บหน่อยนะ"

แจบอมพูดเสียงกระซิบ มองคนที่ยังหลับตาซบเขาอยู่ เหงื่อผุดเต็มที่ใบหน้า และตอนนี้เริ่มมีนิ่วหน้าเหมือนเจ็บปวดเมื่อแจบอมพยายามเอาเข้าไป

"อึก มัน มันเจ็บ"

จินยองบิดเร้า เลื่อนมือยกขึ้นมาจับแขนแกร่งที่โอบกอดอยู่ แจบอมจูบที่หน้าผากอีกครั้งเหมือนปลอมประโลม มีอีกข้างสอดเข้าไปในเสื้อนักเรียนแล้วใช้นิ้วเกลี่ยยอดอกเล็กที่แข็งชันจากอารมณ์เพื่อให้จินยองได้ผ่อนคลาย แจบอมค่อยๆดันแท่งของเล่นเข้าไปในช่องทางที่เปิดรับแล้ว ขยับเข้าออกช้าเพื่อให้จินยองปรับตัว แต่จินยองยังทำหน้าเจ็บปวดอยู่

“ฮือออ อึกกก อื้มมม”

แจบอมขยับเข้าออกเร็วขึ้นเล็กน้อย เห็นใบหน้าจินยองไม่ค่อยเจ็บปวดแล้ว เลยเร่งความเร็วขึ้น ขยับเข้าออกถี่ขึ้น ร่างกายจินยองบิดเร้า มือจิกลงบนแขนแกร่งที่ยึดเหนี่ยวในตอนนี้เพื่อระบายอารมณ์

“อืมมมม ระ เร็ว ฮื้ออออ”

แจบอมขยับแท่งของเล่นเร็วมากขึ้น จินยองรู้สึกเสียวมากจนเผลอขยับสะโพกสวนตอบกลับที่แจบอมขยับให้ จินยองรู้สึกว่าตัวเองจะปลดปล่อยแล้วเลยเลื่อนมือไปชักรูดแก่นกายตัวเองเพื่อเร่งให้ปลดปล่อยออกมา

“อื้มมมมม จะ จะเสร็จแล้ว อ่าาา”

สุดท้ายจินยองก็ปลดปล่อยออกมาอีกครั้ง การทีปลดปล่อยสองครั้งติดต่อกันมันทำให้จินยองรู้สึกเหนื่อยมาก สายตาและสมองพร่ามัว หัวใจเต้นเร็วและอุณหภูมิร่างกายสูงจนแจบอมก็รู้สึกได้

จินยองซบกับที่ซอกคอแจบอมอย่างหมดแรง แจบอมยิ้มน้อยๆที่เห็นจินยองเป็นแบบนี้ เพราะใบหน้าหวานที่ดูแดงๆอยู่ใกล้กับใบหน้าเขา เหมือนลูกแมวตัวน้อยในอ้อมกอดที่ไปวิ่งเล่นมาเหนื่อยๆแล้วมาอ้อนเจ้าของแบบนี้ แต่ไม่นานจินยองก็ยันตัวค่อยๆลุกขึ้นยืนแล้วหันหลังใส่กางเกงให้เรียบร้อยเหมือนเดิม แล้วลุกเดินไปหยิบกระดาษทิชชู่เปียกที่เก็บไว้มาเช็ดพื้นที่เปรอะกระเด็นให้เรียบร้อย และจินยองก็หยิบทิชชู่มาอีกแผ่น คว้ามือของแจบอมมาแล้วเช็ดมือให้แจบอมทั้งสองมือโดยไม่พูดอะไร

การกระทำเล็กๆน้อยที่ใส่ใจของจินยองมันทำให้แจบอมรู้สึกชอบมากขึ้นอีก เขารู้ว่าจินยองเป็นเถียงแบบนี้แหละ แต่ข้างในเป็นคนจิตใจดีมากและเป็นห่วงคนอื่นเสมอ แจบอมอมยิ้มเล็กน้อยตอนจินยองเช็ดมือให้โดยที่จินยองไม่รู้หรอกว่าเขาทำหน้ายังไงตอนนี้

ในขณะที่จินยองเช็ดมืออยู่ สายตาเผลอเหลือบไปเห็นสิ่งที่นูนขึ้นจนเห็นได้ชัดภายใต้กางเกงสีดำนั้น จินยองก็รู้สึกตั้งแต่ที่นั่งแล้ว

ว่าแจบอมก็มีอารมณ์เหมือนกัน

แต่ดูจะอดทนได้มากกว่าเขา...

จินยองผละมือออกแล้วนำไปทิ้งให้เรียบร้อย จินยองเดินกลับมานั่งที่เดิมโดยที่สายตายังคงก้มมองที่พื้น

"เป็นอะไร"

แจบอมเอ่ยถามขึ้นมาเพราะเห็นเอาแต่ก้มหน้าแล้วก็ไม่พูดไม่ทำอะไร

"ต้องการมั้ย"

จินยองยกหน้าขึ้นมาถามแต่ยังไม่สบตาคนตรงหน้า

"ต้องการ คืออะไร"

"ต้องการให้ช่วยมั้ย"

ช่วยเข้าใจซักทีแจบอมว่าเขากำลังจะสื่อถึงอะไร...

"ช่วยอะไรล่ะ"

แจบอมถามกลับ จริงๆเขารู้ว่าจินยองหมายถึงเรื่องอะไร แต่แจบอมแค่อยากแกล้งเฉยๆ

นี่ไง แกล้งอีกแล้ว เพราะเป็นจินยองที่ปากแข็ง เขาเลยอยากแกล้ง

"เหมือน...นายก็รู้สึก"

จินยองพูดออกไปอย่างรู้สึกอาย พอมีสติแล้วมาพูดเรื่องนี้ และนึกถึงสัมผัสส่วนที่แข็งขืนดุนดันจนจินยองก็สัมผัสได้มันก็ทำให้เขารู้สึกหน้าร้อนผ่าวและหัวใจเริ่มเต้นรัวอีกครั้ง

"ทำให้มั้ย..."

จินยองถามโดยสบตากับแจบอมตรงๆ แจบอมยกยิ้มขึ้นมาเพราะรู้สึกดีที่ได้ยินจนมันเก็บบนใบหน้าไม่มิด

เรื่องแบบนี้เอ่ยจากปากคนพูดปากแข็งแบบนี้

ก็ต้องซักหน่อยแล้ว....

"อืม ทำให้หน่อย"

แจบอมตอบรับ จินยองเลยขยับตัวเข้ามาใกล้ทันที เลื่อนมือไปที่ซิปกางเกงที่นูนขึ้นจากสิ่งที่อยู่ภายใน การกระทำที่ตรงไปตรงมาไม่อ้อมค้อมก็ทำให้แจบอมประหลาดใจเล็กน้อย

ลองขอมากกว่านี้ได้มั้ยนะ

"ใช้ปากได้มั้ย"

แจบอมลองเอ่ยถาม ได้ก็ดี ไม่ได้ก็ไม่เป็นไร

จินยองเงยหน้าสบตาเรียวรีที่มองเขา จินยองพยักหน้าน้อยๆแล้วก็หันไปสนใจกับกางเกงต่อ จินยองดึงซิปลงมา เผยให้เห็นชั้นในสีเข้มที่อยู่ข้างใน จินยองนวดคลึงส่วนที่อึดอัดภายใต้ชั้นในนั้นทำให้จินยองรู้สึกตกใจ

ตกใจกับขนาดที่เขาสัมผัสในตอนนี้....

จริงๆจินยองรู้สึกอาย แต่ทำเป็นจริงจังหรือเชี่ยวชาญเพื่อกลบความรู้สึกอายนั้นทั้งๆที่เขาไม่เคยทำให้ใครเลย แต่ที่จินยองเอ่ยถามเรื่องนี้ไปเพราะเขาคิดว่ายังไงผู้ชายเหมือนกันมาทำอะไรแบบนี้ใครๆก็น่าจะมีอารมณ์ทั้งนั้น คราวนี้เขาเลยจะตอบแทนให้

จินยองเลื่อนมือเข้าไปข้างใน ล้วงสิ่งที่อึดอัดภายใต้ชั้นในให้โผล่พ้นสู่ข้างนอก จินยองตาเบิกกว้างเล็กน้อยและแอบลอบกลืนน้ำลายกับขนาดที่เห็น แต่จินยองพยายามเก็บอารมณ์ว่าเขาไม่ได้รู้สึกกลัว จินยองเลยใช้ปากตามที่แจบอมขอมาทันที จินยองแลบเลียแก่นขนาดกายใหญ่ตามความยาวนั้นก่อน แล้วค่อยๆเลื่อนมาดูดดึงบริเวณส่วนหัวนั้น ปากนิ่มที่ดูดดึงของแจบอมอยู่ตอนนี้ทำให้เขารู้สึกเริ่มอยากจะทำมากกว่านั้น แต่ทำได้เพียงแค่ยกมือไปลูบกลุ่มผมนิ่มที่ตอนนี้กำลังขยับหัวไปมา

จินยองโลมเลียทั่วแก่นกายนั้นแบบไม่ลืมตา พยายามสัมผัสแค่ลิ้นและโพรงปากของเขาให้แจบอมสำเร็จความต้องการ แจบอมเห็นการกระทำของจินยองแล้วรู้สึกพอใจมากๆ จริงๆมันเหนือความคาดหมายเขาที่จินยองจะทำให้ จินยองยังคงหลับตาทำอยู่แบบนั้นไปเรื่อยๆจนแจบอมเริ่มรู้สึกจะปลดปล่อยเลยดันตัวจินยองให้ออกไป แล้วรีบไปเข้าห้องน้ำเพื่อที่จะไปปลดปล่อยด้วยตัวเองออกให้ออกมาให้หมด

จินยองมองตามคนที่รีบเข้าห้องน้ำไป เผลอยกมือขึ้นมาจับริมฝีปากอิ่มตัวเองที่เผลอทำเรื่องแบบนี้ให้กับคนอื่นไปแล้ว เขาก็ไม่คาดคิดเช่นกันว่าจะกล้าทำให้คนอื่น

แต่เพราะเป็นแจบอม ที่ทำให้เขามาตลอด

เขาเข้าใจความรู้สึก เลยอยากจะตอบแทน

ในรูปแบบนี้...

มีต่อที่เด็กดีนะคะ :)

กลับเด็กดี >>> https://writer.dek-d.com/dek-d/writer/viewlongc.php?id=1723800&chapter=6